Kocası ölmüş ise üvey anneye, büluğ çağına ulaşıp evden ayrılmış ise üvey çocuklara ve üvey babaya, fakir olmaları hâlinde zekât verilebilir. Zira bunlarla zekâtı veren şahıs arasında usul (bir kimsenin anası, babası, dedeleri) ve füru (çocukları ve torunları) ilişkisi olmadığı gibi, zekât veren kişi bunlara bakmakla mükellef de değildir.